נקודה קו נקודה: תערוכה אוטופית - יובל דניאלי - יוסי וסיד

תערוכה זו מהווה צעד נוסף במהלך שהחל בתערוכה 'נקודה' שהוצגה בגלרייה הקיבוץ בתל-אביב לפני מספר חודשים (אוצרת: יעל קיני).  'נקודה קו נקודה' מתקרבת גיאוגרפית אל סביבת חייהם ועבודתם של דניאלי ווסיד ומחדדת את השאלות שהועלו בחלל העירוני. מוצגות בה עבודות ליבה מתוך התערוכה הראשונה (כמו 'גורד שחקים קיבוצי', עבודה משותפת) לצד עבודות חדשות; חלקן (יובל דניאלי, 'פיגומי שותפות') נוצרו במיוחד לחלל גלריית השלום, תוך התייחסות לתפיסה השיתופית בין החברה היהודית והערבית המאפיינת את גבעת חביבה.

בעיסוקו המתמשך בברוש ובשדרה, בצבר ובשומר השדות, בריק ובמלא, ביחסי השטח והצבע הנוצרים בנוף, דניאלי מזמין כביכול את וסיד אל המקומי, הפרטי, היחידי; אל המקור. לאחר תקופה ארוכה בה התמקד וסיד בתיאורי חורבן של מרחבים גלובליים, הוא מתכנס חזרה למקום בו גדל ויוצר את ראשית הדברים כמו גם את אחריתם; מ'בית הילדים' ו'עץ התות בלולים' ועד ל'עץ הראשון' ו'פסגת המצדה'.

וסיד ודניאלי בוחרים להשתמש במחשבה האוטופית ככלי לחקר השאלות הקונקרטיות הטורדות את מנוחתם. הם אינם מנסים לסמן פתרונות ברורים או תכניות מוחשיות. האמנות משחררת אותם לחשיבה "חסרת אחריות" שבכוחה להגיע רחוק יותר מכל שנות פעילותם כחברי ועדת התכנון בקיבוצם.
                                                                                               ענת לידרור, אוצרת
כתבות על התערוכה: הקיבוץ מת (לפחות לפי התערוכה הזאת)- נעמה ריבה, עיתון הארץ 2/4/2017

نقطة سطر نقطة

يوڨال دنيئيلي - يوسي ڨسيد

يوڨال دنيئيلي ويوسي ڨسيد، هما فنّانان أعضاء كيبوتس "همعفيل"، يعرضان في هذا المعرض أعمالًا هي نتاج سيرورة تتقصى وجهتا نظر حول الكيبوتس. الأولى، حنينيّة وشاعريّة بجوهرها، تتغنج بصبابة على حالات محليّة ميّزن منظر الكيبوتس الذي لم يعد قائمًا؛ الثانية، عمليّة ومُلحاحة، تتطلع إلى إيقاظ الكيبوتس للمناقشة والحوار حول مستقبله. كلا وجهتا النظر تتضمنان من جهة النقد الواضح، انعدام وعي الكيبوتس المُتجدد للحفاظ وتوثيق قيم الماضي المتلاشية، ومن جهة أخرى تنتقدان عدم المبالاة للحاجة إلى التخطيط المادي للحيز وللواقع السياسيّ والاجتماعيّ المتغيّر.

يشكل هذا المعرض خطوة أخرى في سيرورة كانت قد بدأت مع معرض "نقطة" في جاليري الكيبوتس في تل أبيب قبل بضعة شهور (أمينة المعرض: ياعيل كيبي). معرض "نقطة سطر نقطة" يقترب جغرافيّا من البيئة التي يعيش فيها ويعمل دنيئيلي وڨسيد، وتشحذ الأسئلة التي طرحت في الفضاء الحضريّ. تشارك في هذا المعرض أعمال رئيسيّة من المعرض الأول (مثل "ناطحة سحاب كيبوتسية، عمل مشترك)، إلى جانب أعمال جديدة؛ بعضها (يوڨال دنيئيلي، "طوبار شراكة") أنتج خصيصًا لفضاء جاليري السلام، ومن خلال التطرق إلى تصور الشراكة بين المجتمعين اليهوديّ والعربيّ التي تميز جبعات جبيبة.

من خلال تعامله المتواصل مع السرو والجادة، الصبّار والشومر البري، الفراغ والملء، والعلاقة بين المساحة والألوان المُتشكلة في المشهد، يبدو أن دنئيئلي يدعو ڨسيد إلى المحليّ، الخاص الأوحد؛ إلى الأصل. بعد فترة طويلة من تمحور ڨسيد في توصيف خراب الفضاءات العالمية، فهو يعود ليعتكف في المكان الذي ترعرع فيه وأنجز بداية الأشياء ونهايتها أيضًا؛ "من عمل "بيت الأطفال" و"شجرة التوت في الحظيرة" وحتى "الشجرة الأولى" و"قمة متسادا".

ڨسيد ودنيئيلي يختاران استخدام التفكير الأوتوبي المثالي كأداة لدراسة أسئلة عينية تقلق راحتهما. وهما لا يحاولان تأشير حلول واضحة أو رسم خطة ملموسة. فالفن يحررهما إلى التفكير "عديم المسؤولية" الذي يستطيع الوصول أبعد بكثير من كل سنين نشاطهما كأعضاء لجنة التخطيط في الكيبوتسات.                     أمينة المعرض، عنات ليدرور

Dot Dash Dot

Yuval Danieli – Yossi Veissid

Yuval Danieli and Yossi Veissid, who are both members of Kibbutz HaMa'apil, show here the products of a process in which they examined two points of view on the kibbutz. One, nostalgic and lyrical in nature, yearns for those places and situations that characterized the landscape of a kibbutz that is now gone. The other, practical and demanding, wishes to prompt the kibbutz into a discussion of its future. Both points of view are critical. One deplores of the lack of awareness of the need for preservation and documentation of the disappearing values of the past in the renewed kibbutz.  The other denounces the indifference to the need for adjusting the physical planning of the place to changing political and social realities.

This exhibition constitutes another phase in the process started with Point, shown at the Kibbutz Gallery in Tel Aviv a few months ago (curated by Yael Keini). Dot Dash Dot comes geographically closer to Veissid and Danieli's living and working environment, and elaborates on the questions raised in the urban art gallery. It showcases some core pieces from the earlier show (such as the joint project Kibbutz Skyscraper) alongside new works, some of which (like Yuval Danieli's Partnership Scaffolding)  were created especially for the space of the Peace Gallery, reflecting the idea of collaboration between Jewish and Arab society, a central value at Givat Haviva. 

Through his ongoing interest in the cypress tree and the tree-lined path, the cactus and the field watchman, the empty and the full, the relations of surface and color formed in the landscape, Danieli seems to invite Veissid into the local, the private, the individual – the source. After a long time of concentrating on descriptions of the destruction of global spaces, Veissid now goes back to the place where he grew up,  

and creates the beginning of things as well as their end; from Children's House and Mulberry Tree in the Chicken Coop to The First Tree and Top of Massada.

Veissid and Danieli choose to apply utopian thinking as a tool for researching the concrete questions that bother them. They do not try to offer clear solutions or actual plans. Art gives them the freedom to exercise "irresponsible" thinking, which has the power for reaching much further than all their years as members of the Planning Committee on their kibbutz.

          Anat Lidror, Curator