'מפשוט למופשט'- דני קרוון ועתר גבע בתערוכה משותפת
אוֹצרוֹת: ענת לידרור ונועה קרוון כהן
דני
קרוון ועתר גבע בתערוכה משותפת, בה הם נפגשים, צומחים
אל ומתוך המקום; גבעת חביבה היא מוסד שכבר הפך לסמל; סמל שהוא מקום חי. מקום של
קיבוץ, מקום של השומר הצעיר, מקום של חברה משותפת, מקום של צעירים ומבוגרים כאחד.
האם הוא גם מקום של פשטות? קרוון וגבע יוצרים את הפשטות של כל אחד מהם, פשטות
המשותפת לשניהם, במופשט, אמיתי, חי ויומיומי. מופשט הרמוני אך מושג, המתקיים
ומתרחש, תוך שימוש בצומח ובאור, בחול וברגבי האדמה, יחד עם הגאומטרי והתעשייתי. חומרי
היצירה כמו החול, עץ הזית ועצי הדר כ'חומרים של אמנות' אצל קרוון הופכים
לעבודת אמנות מתמשכת ואינסופית. הצבע הנשפך, מתפשט 'כרצונו' ונוזל או מתקשה אצל
גבע, כמו גם תהליכי השריפה הפיסוליים, יחד עם הריח המלווה אותם, שואלים על חלקם של
התהליכים בעבודה עצמה כיוצרים שותפים.
זהו
מפגש, אמירת דעת ויצירת מקום, בין אמנות מופשטת, לרעיון ולערכים הומניים.
זו בחירה מודעת במבט התמים שאינו מוכן להיות ציני. מבט שמתעקש לזכור את מקור
הראשוני ליצירה, גם לאחר שנערך סיבוב שלם של חיפוש והקשבה שהגיע לבסוף, אל הפשוט
ואל עומקו, אל תמציתו וטבעו.
בנוסף,
התערוכה גם שואלת את רעיון 'הקיבוץ', שקרוון היה מחבריו ועתר גבע נולד
לתוכו וחבר בו, האם ערכי הפשטות שהיו חלק כל כך טבעי בו ובמשנתו לעולם, מהותיים לו?
האם הקיבוץ, רעיון הקיבוץ ומה שהוא יכול להיות בהשפעה על החברה מחדש היום, מוותר
על אותה פשטות פתוחה ועמוקה, תמצית הדברים, כדרך, או שהוא מחליט לחפש את התשובה שלו
לתצורתה במאה ה-21?
רבים רוצים לעבור היום לקיבוץ. מדוע ולמה? בגלל אותה פשטות, שחסרה להם כל כך. בו בזמן שמבפנים, קהילות קיבוציות שלמות
עוסקות יותר ויותר בחיבור לחיי הנוחות והמותרות, אל הפרטי, האישי והשלי. האם ה'קיבוץ המתחדש' יעצור ויבדוק אם חובה לאבד
את התמצית היקרה הזו?
תנועות
שלמות נוצרות בעולם היום כראקציה לעודפות
בכמויות, בגירויים, בהיצע, בתחרות, באפשרויות. אלו חשות שפשטות כתפיסה היא
תשובה טובה למרבית הבעיות שמתקיימות בעולם כעת. הדור הצעיר ודאי יסכים לכך. גם
קרוון וגבע חושבים כך תוך שהם עושים אמנות חיה במיטבה.
___________________________
בתערוכה
משתתפת עבודת וידאו של יעל ברתנא וסמית גרג שנוצרה על וסביב אנדרטת הנגב.
לטקסט האוצרות המלא כאן
___________________________
גלריה גבעת חביבה לאמנות - שעות פתיחה:
ראשון –חמישי: 9:00-16:00 | שבת-
10:00-14:00
___________________________
من
البسيط إلى المجرد
داني كرڤان وعتار جيڤاع في معرض جديد
يفتتح يوم السبت 14-3-2020 في جاليري Gh جبعات حبيبة
للفنون، حيث يلتقيان، وينموان نحو ومن المكان؛ جبعات حبيبة هي
مؤسسة تحولت منذ فترة إلى رمز؛ رمز هو مكان حي. مكان هو الكيبوتس، مكان هو حركة
هشومير هتسعير، مكان هو المجتمع المشترك، مكان للشبان والكبار على حد سواء.
هل
هي مكان للبساطة أيضًا؟ كرڤان وجيڤاع يخلقان البساطة لكل واحد منهما،
بساطة مشتركة لكليهما، عبر تجريد، حقيقي، حي ويومي. تجريد متناسق وهو مفهوم أيضًا،
يتواجد ويتشكل من خلال استخدام النبات والضوء، الرمل والتراب، الهندسي والصناعي.
مواد الأعمال مثل الرمل، شجر
الزيتون وشجر الحمضيات كمواد فنّيّة، تتحول لدى كرڤان إلى عمل فنّيّ متواصل ولا نهائي. اللون المسكوب، المنتشر كرغبته يسيل
أو يتصلب لدى جيڤاع، وكذلك عمليات الحرق النحتية، مع الرائحة المرافقة لها، تتساءل
عن دورالسيرورات في العمل نفسه بصفتها منتجة مشاركة في صنعه.
انه لقاء، مقولات موقف وتشكيل
مكان، بين الفن التجريدي والفكر والقيم الإنسانية.
انه خيار واعٍ بنظرة ساذجة لا
تريد أن تكون ساخرة. نظرة تصر على تذّكر المصدر الأولى للعمل الفنّيّ، حتى بعد
دورة كاملة من البحث والاصغاء التي وصلت في نهاية المطاف إلى البسيط وعمقه، إلى
خلاصته وطبيعته.
علاوة على ذلك، فإن هذا المعرض
يتأمل فكرة الكيبوتس، الذي كان كرڤان عضوًا
فيه وولد جيڤاع فيه وهو عضوًا فيه.
هل قيم البساطة التي كانت
جزءًا طبيعيًا فيه وفي نظرته إلى العالم هي جوهرية له؟ هل الكيبوتس، فكرة الكيبوتس
وما يمكنه أن يكونه من تأثير متجدد على أعضائه اليوم، يتنازل على تلك البساطة
المنفتحة العميقة، خلاصة الأشياء، كنهج؟
أو أنه يقرر البحث عن تعريفه
للتشكلاته في القرن 21؟
الكثيرون يرغبون اليوم في
العمل في الكيبوتس. كيف ولماذا؟ بسبب تلك البساطة التي يفتقرون لها جدًا. في الوقت
نفسه، هنالك في الداخل، مجموعات كيبوتسية كاملة تعمل أكثر وأكثر على التواصل مع
حياة الراحة والترف، إلى "الخاص، والشخصي".
فهل الكيبوتس المتجدد
سوف يتوقف ويفحص هل من الضرورة فقدان تلك الخلاصة الثمينة؟
حركات كاملة تتشكل في العالم
اليوم كرد فعل على فائض الكميات، والمحفزات، والعرض، والمنافسة. وهي تشعر
بالبساطة كتصوّر هو الرد الأفضل لكثرة المشاكل القائمة حاليا في العالم.
الجيل الشاب لا بد يتفق مع هذا. أيضًا كرڤان وجيڤاع
يعتقدون ذلك من خلال انتاج فنهم الحي على أفضل وجه.
___________________________
في المعرض عمل فيديو مشترك
لياعيل برتانا وغريغ سميث تم إنجازه حول وعم النصب التذكاري للنقب.
לטקסט האוצרות המלא כאן
לטקסט האוצרות המלא כאן
___________________________
جاليري جبعات حبيبة للفنون
ساعات الافتتاح:
الأحد – الخميس: 9:00-16:00 | السبت: 10:00-14:00
Simple
to Abstract
Dani Karavan
– Atar Geva
14.3.20 – 20.6.20
Curators: Anat Lidror and Noa Karavan Cohen
Dani
Karavan and Atar Geva are featured in a new exhibition opening on Saturday March
14, 2020 at the Art Center in Givat Haviva, where Karavan and Geva meet and
grow into and out of the place. Givat Haviva is an institution that has already
become a symbol, an icon that is a living place. It stands for the kibbutz, for
Hashomer Hatzair, for shared society, it is a place of both the young and old.
Is
it also a place of simplicity? Karavan and Geva create the
simplicity of each, the simplicity shared by both, in the abstract, real, alive
and mundane. A harmonious yet attainable abstract, which takes place using plants
and light, sand and clods of earth, geometric forms and industrial matter.
Creative
materials such as sand, the olive tree and citrus trees as Karavan's art
materials become a continuous and endless work of art. Geva's spilled paint, spreading
at will and becoming liquid or solidifying, as well as the sculptural
combustion processes, and their accompanying scent, ask about the part of the
processes as co-creators of the work itself.
This is an encounter,
a statement and the creation of a space between abstract art and humanistic
ideals and moral values.
It is a conscious
choice of the innocent gaze that refuses to be cynical. A gaze that insists on
remembering the original source of the work, even after a complete round of
searching and listening that has finally come full circle to that which is
simple and deep, its essence and nature.
The show also
questions the idea of the kibbutz, of which Karavan was a member and Geva was
born into and is still a member. Are the values of simplicity, such a natural
part of the kibbutz and its heritage, essential to its existence? Is the
kibbutz, or the idea of the kibbutz and what it can be in terms of influencing
society today, giving up the essence of that deep and open simplicity as
a way of life? Or is it determined to look for its definition for the 21st
century?
Many Israelis want to
move to the kibbutz today. Why is that?
Because of that simplicity, which is so lacking from their life. At the same time,
from within, entire kibbutz communities are increasingly engaged in the
connection to a life of comfort and luxury, to that which is "private, personal,
mine". Will the renewing kibbutz stop to consider whether this precious essence
must be lost?
Whole movements are created in the world today as a
reaction to excess in quantities,
stimuli, supply, competition, possibilities. They feel that simplicity,
as a concept, is a good response to most of the problems that exist in the
world right now. The younger generation will surely agree. Karavan and Geva share
this idea, as they create the best living art.
___________________________
The show includes a work
of video art by Yael Bartana and Gregg Smith created about and around the Negev
Monument.
For full curators text - Here
___________________________
Art Center in Givat Haviva – Opening hours:
Sun-Thu 9:00- 16:00
Sat 10:00-14:00
_______________________________
לסיור וירטואלי - חפש צאת המטמון בתערוכה - למשפחות וילדים - לכאן
______________________________
שבת משפחות וילדים בתערוכה - כאן
______________________________
שבת משפחות וילדים בתערוכה - כאן
_______________________________
מפשוט למופשט - סרט התערוכה/ צילום ועריכה: אורן תירוש
מפשוט למופשט- אירוע פייסבוק ראשון
מפשוט למופשט -אירוע פייסבוק שני
התקבצו: אמנות, תרבות, שיח ומופע בתערוכה מפשוט למופשט- לאירוע באתר
התקבצו: אמנות, תרבות, שיח ומופע בתערוכה מפשוט למופשט- לאירוע בפייסבוק
PLAIN ABSTRACT ON: India International Centre